Datum: Zaterdag 30 januari 2010.
Plaats: Sporthal, Kapellestraat 1 te Jabbeke.
Naam: 15de VTT Permeketocht.
Organisator: WTC Jabbeke.
Federatie: VBR.
Afstand(en): 31, 42 en 55 km.
Inschrijving: Van 08.30 tot 14.00 uur. 4,50 EUR (zonder vergunning) - 2,50 EUR (met vergunning).
Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26, 8301 Knokke-Heist).
Meer info op http://opentrivia.wtcjabbeke.be/?act=post-view&post=16.
29 januari 2010
20 januari 2010
VTT te Moerkerke
Datum: Zaterdag 22 januari 2010.
Plaats: Feestzaal 'Carina II', Vissersstraat 97 te Moerkerke.
Naam: 15de Damse Smokkeltocht.
Organisator: Sint-Rita Trappers.
Federatie: VBR.
Afstand(en): 24, 36 en 47 km.
Inschrijving: Van 08.30 tot 14.00 uur. 3,50 EUR (zonder vergunning) - 2,50 EUR (met vergunning).
Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26, 8301 Knokke-Heist).
Plaats: Feestzaal 'Carina II', Vissersstraat 97 te Moerkerke.
Naam: 15de Damse Smokkeltocht.
Organisator: Sint-Rita Trappers.
Federatie: VBR.
Afstand(en): 24, 36 en 47 km.
Inschrijving: Van 08.30 tot 14.00 uur. 3,50 EUR (zonder vergunning) - 2,50 EUR (met vergunning).
Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26, 8301 Knokke-Heist).
14 januari 2010
VTT te Varsenare
Datum: Zaterdag 16 januari 2010.
Plaats: Café Oud Gemeentehuis, Oude Dorpsweg 70 te Varsenare.
Naam: ?.
Organisator: WTC Varsenare.
Federatie: VBR.
Afstand(en): 25 en 45 km.
Inschrijving: Van 08.30 tot 14.00 uur. 3,50 EUR (zonder vergunning) - 2,50 EUR (met vergunning).
Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26, 8301 Knokke-Heist).
Plaats: Café Oud Gemeentehuis, Oude Dorpsweg 70 te Varsenare.
Naam: ?.
Organisator: WTC Varsenare.
Federatie: VBR.
Afstand(en): 25 en 45 km.
Inschrijving: Van 08.30 tot 14.00 uur. 3,50 EUR (zonder vergunning) - 2,50 EUR (met vergunning).
Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26, 8301 Knokke-Heist).
Verslag VTT te Zeebrugge
Datum: Zondag 10 januari 2010.
Plaats: Sportcomplex 'De Landdijk', Evendijk-Oost 246 te Zeebrugge.
Naam: Safari Tour II.
Afstand: 55 km.
Aanwezigen: Dirk, Kris, Lieven en Rudy VW.
Het was fris zondagmorgen op de parking aan de Albatros. Toen ik er om 08.30 uur arriveerde stonden Rudy VW en Kris achter een camionette verscholen tegen de koude, snijdende oostenwind. Hoe zou het komen dat géén van ons verrast was toen m’n GSM afging en Braem vroeg of we gingen fietsen vandaag? Gelukkig had hij snel begrepen dat we niet van plan waren om te wachten. Enkele ogenblikken later verscheen Lieven op het toneel en aangezien de rest op de blog forfait had gegeven konden we vertrekken naar Zeebrugge. De thermometer wees -2° C aan en de aangekondigde sneeuw was weggebleven. Het zou dus een gevaarlijke, gladde rit worden.
Na de inschrijving vertrokken we voor de lange afstand, zijnde 55 km. We doken meteen de achterhaven in, en via de visserskaai kwamen we in een rietveld terecht waar een singletrack was vrijgemaakt. Leuk en origineel! We werden een eerste keer op de gevoelige plaat vastgelegd. Vervolgens ging het richting 'De Môle' waar we na een tweede fotoshoot het hard bevroren strand opreden. Met de wind in de rug kozen Kris en Rudy het hazenpad, terwijl Lieven en Dirk een eigen tempo aanhielden. Aan het duinenpad (3de fotoshoot!) stonden de twee hazen als trouwe honden de twee achterblijvers op te wachten.
Via het zeebos en de Zeebruggelaan kwamen we aan de transportzone waar we een pittig en niet ongevaarlijk stukje offroad voorgeschoteld kregen. De eerste bevoorrading bood ons een ruime keuze aan spijzen en dranken: diverse koeken, chocolade, bananen, appelsienen, water, energiedrank, soep, ... enfin, voldoende om de volgende 20 km in de koude te trotseren. Via de bosjes langs het Boudewijnkanaal, waar we voor de vierde keer door een fotograaf werden verrast, reden we richting Herdersbrug waar we een klein ommetje dienden te maken via een boerderij-erf. Dit overbodige niemendalletje was enkel goed om Rudy op een serieuze uitschuiver op een ijsplaat te trakteren. Ai m’n heup! Via de andere kant van het kanaal reden we langs een prachtig wegeltje tussen bomen en struiken naar het inmiddels ter ziele gegaan 'Café den Overzet' . En nu was het de beurt aan Lieven om met een gevaarlijke ijsplaat kennis te maken. Via de gekende kasseistrook noordwaarts en vervolgens het gekende traject door het (gelukkig hard bevroren) zompige weiland terug zuidwaarts, kwamen we aan de 2de bevoorrading. Maar eerst dienden we voor een 5de foto, via een pallettenconstructie in, en vervolgens uit een truck-trailer te rijden. Origineel! In een goed verwarmde tent kregen we opnieuw een ruim assortiment proviand aangeboden. Lieven bekende kleur en gaf zijn drie kompanen een vrijgeleide voor het laatste deel van de toer.
Meteen na de bevoorrading volgde het moeilijkste stuk van de rit. Met bosmaaiers hadden de Safari’s een heel parcours weggemaaid in een drassig, maar gelukkig bevroren rietveld. En... zowaar, fotograaf nummer zes (!) zat verscholen in het riet. Opnieuw een pluim voor de organisatie, want meters tapijt (de blauwe loper!) kwamen eraan te pas om grote ijsplaten te kunnen oversteken. We verlieten de achterhaven met in ons kielzog twee andere Heistenaars: Paul Rotsaert en Johan Van Torre. We passeerden het rondpunt en via een weide kwamen we aan de Blinker (of is het de Stinker?). We reden nu richting Heist en voor Kris was dit hét signaal om ervandoor te gaan. Na luttele minuten was hij nog slechts een stip in de verte. Rudy ging ook wat harder op de trappers duwen en ik moest passen.
Ter hoogte van de Isabellavaart, waar het traject van de 55 km naar rechts voer, besloot ik rechtdoor, richting thuis te rijden. Een hoogdringende sanitaire stop liet mij geen andere keus. Het laatste stukje van de rit heb ik dan maar thuis, eerst op het toilet en daarna onder de douche erbij gefantaseerd. Ondertussen, aan de 'Put van de Cloedt' kreeg Rudy het gevoel dat z’n voorwiel constant weggleed, maar het was niet vanwege de gladheid, maar wel vanwege een platte voorband. Op een boogscheut van huis zijnde, werd het laatste stukje met een platte band afgelegd. Ondertussen was Kris dus als enige van ons viertal in Zeebrugge aangekomen. Of hij dan ook nog alle vier onze jenevers heeft genuttigd was bij het ter perse gaan nog niet bekend.
Een 9,5 op 10 voor de safari riders voor hun organisatie. Puik werk !
Dirk (verslag).
Plaats: Sportcomplex 'De Landdijk', Evendijk-Oost 246 te Zeebrugge.
Naam: Safari Tour II.
Afstand: 55 km.
Aanwezigen: Dirk, Kris, Lieven en Rudy VW.
Het was fris zondagmorgen op de parking aan de Albatros. Toen ik er om 08.30 uur arriveerde stonden Rudy VW en Kris achter een camionette verscholen tegen de koude, snijdende oostenwind. Hoe zou het komen dat géén van ons verrast was toen m’n GSM afging en Braem vroeg of we gingen fietsen vandaag? Gelukkig had hij snel begrepen dat we niet van plan waren om te wachten. Enkele ogenblikken later verscheen Lieven op het toneel en aangezien de rest op de blog forfait had gegeven konden we vertrekken naar Zeebrugge. De thermometer wees -2° C aan en de aangekondigde sneeuw was weggebleven. Het zou dus een gevaarlijke, gladde rit worden.
Na de inschrijving vertrokken we voor de lange afstand, zijnde 55 km. We doken meteen de achterhaven in, en via de visserskaai kwamen we in een rietveld terecht waar een singletrack was vrijgemaakt. Leuk en origineel! We werden een eerste keer op de gevoelige plaat vastgelegd. Vervolgens ging het richting 'De Môle' waar we na een tweede fotoshoot het hard bevroren strand opreden. Met de wind in de rug kozen Kris en Rudy het hazenpad, terwijl Lieven en Dirk een eigen tempo aanhielden. Aan het duinenpad (3de fotoshoot!) stonden de twee hazen als trouwe honden de twee achterblijvers op te wachten.
Via het zeebos en de Zeebruggelaan kwamen we aan de transportzone waar we een pittig en niet ongevaarlijk stukje offroad voorgeschoteld kregen. De eerste bevoorrading bood ons een ruime keuze aan spijzen en dranken: diverse koeken, chocolade, bananen, appelsienen, water, energiedrank, soep, ... enfin, voldoende om de volgende 20 km in de koude te trotseren. Via de bosjes langs het Boudewijnkanaal, waar we voor de vierde keer door een fotograaf werden verrast, reden we richting Herdersbrug waar we een klein ommetje dienden te maken via een boerderij-erf. Dit overbodige niemendalletje was enkel goed om Rudy op een serieuze uitschuiver op een ijsplaat te trakteren. Ai m’n heup! Via de andere kant van het kanaal reden we langs een prachtig wegeltje tussen bomen en struiken naar het inmiddels ter ziele gegaan 'Café den Overzet' . En nu was het de beurt aan Lieven om met een gevaarlijke ijsplaat kennis te maken. Via de gekende kasseistrook noordwaarts en vervolgens het gekende traject door het (gelukkig hard bevroren) zompige weiland terug zuidwaarts, kwamen we aan de 2de bevoorrading. Maar eerst dienden we voor een 5de foto, via een pallettenconstructie in, en vervolgens uit een truck-trailer te rijden. Origineel! In een goed verwarmde tent kregen we opnieuw een ruim assortiment proviand aangeboden. Lieven bekende kleur en gaf zijn drie kompanen een vrijgeleide voor het laatste deel van de toer.
Meteen na de bevoorrading volgde het moeilijkste stuk van de rit. Met bosmaaiers hadden de Safari’s een heel parcours weggemaaid in een drassig, maar gelukkig bevroren rietveld. En... zowaar, fotograaf nummer zes (!) zat verscholen in het riet. Opnieuw een pluim voor de organisatie, want meters tapijt (de blauwe loper!) kwamen eraan te pas om grote ijsplaten te kunnen oversteken. We verlieten de achterhaven met in ons kielzog twee andere Heistenaars: Paul Rotsaert en Johan Van Torre. We passeerden het rondpunt en via een weide kwamen we aan de Blinker (of is het de Stinker?). We reden nu richting Heist en voor Kris was dit hét signaal om ervandoor te gaan. Na luttele minuten was hij nog slechts een stip in de verte. Rudy ging ook wat harder op de trappers duwen en ik moest passen.
Ter hoogte van de Isabellavaart, waar het traject van de 55 km naar rechts voer, besloot ik rechtdoor, richting thuis te rijden. Een hoogdringende sanitaire stop liet mij geen andere keus. Het laatste stukje van de rit heb ik dan maar thuis, eerst op het toilet en daarna onder de douche erbij gefantaseerd. Ondertussen, aan de 'Put van de Cloedt' kreeg Rudy het gevoel dat z’n voorwiel constant weggleed, maar het was niet vanwege de gladheid, maar wel vanwege een platte voorband. Op een boogscheut van huis zijnde, werd het laatste stukje met een platte band afgelegd. Ondertussen was Kris dus als enige van ons viertal in Zeebrugge aangekomen. Of hij dan ook nog alle vier onze jenevers heeft genuttigd was bij het ter perse gaan nog niet bekend.
Een 9,5 op 10 voor de safari riders voor hun organisatie. Puik werk !
Dirk (verslag).
Abonneren op:
Posts (Atom)