Verslag Waarschoot

De rit van vorig jaar zat bij iedereen nog fris in het geheugen, dus de organisatoren konden ons moeilijk verrassen. Tenzij ze met een volledig nieuw parcours zouden uitpakken. Maar al snel ondervonden Marc, Stef, François, Pierre en Dirk dat dit niet het geval was. Dus een lange aanloop naar de Lembeekse bossen was het eerste dat we onder de wielen geschoven kregen. Daarna een lang, heerlijk stuk bos en na 15 km reeds een bevoorrading. Niets nieuws dus. Het tweede deel van de rit verliep even vlot en zonder incidenten. De windstille namiddag en het relatief goed bereidbaar parcours (ondanks de regen van de laatste dagen/weken) zorgden ervoor dat we al vlug de tweede bevoorrading bereikten. Eventjes was er twijfel bij François of hij zijn rantsoen zou ophalen aan de overkant in het oudmannen-huis, maar hij besloot nog een paar jaar te wachten. We zetten ons dus in de garage aan een ge-improviseerd terrastafel en genoten van wat aangeboden zoetigheid. Het gaf ons de gelegenheid om enkele straffe verhalen van de vorige rit (Kleit) te horen te krijgen uit de mond van de acteurs, zijnde Stef, François, Pierre en Marc. Zo kwamen we te weten dat François zich tegenwoordig specialiseert in het uitdiepen van grachten en dat Marc zich nu verdiept in de studie van micro-organismen onder water. Voordat we vertrokken wisten we de vrouw des huizes nog te vertellen dat haar vent, die aan de eerste bevoorrading van dienst was, al serieus "door de neus" was. Ze is dat blijkbaar gewend, want het ijzeren kader van de garagepoort was al voorzien van geel-zwarte linten, zodat manlief er met z'n zatte kop niet zou tegen lopen. "Liefde is...."
Met deze wijsheid in gedachten sprongen we op de fiets voor de laatste etappe. Het zag er naar uit dat dit een rit zou worden zonder anekdotes, maar in extremis wist Pierre ons alsnog te verrassen. Op een brede grintweg zette Stef zich op kop en de rest van ons vijftal slingerde zich in zijn spoor aan een hoog tempo rond de vele putten en plassen. Pierre slingerde blijkbaar net iets te veel naar rechts en een gesmoorde kreet deed ons, vooraan, meteen het ergste vermoeden. Enkel François was getuige van de fantastische duik in de gracht. Hij hield er dan ook een hevige buikpijn van het lachen aan over. De schade bij Pierre was beperkt tot enkele natte voeten en dito broek. Gelukkig was de meet in zicht ! Bij de zoektocht naar de douches belandde Pierre nog (al dan niet bewust ?) in de dameskleedkamer. Wie opnieuw een gesmoorde kreet verwachtte was eraan voor de moeite. Blijkbaar zijn de vrouwen tegenwoordig meer gewend dan een natte broek !

verslag: Dirk

St. Joris / Beernem

Datum: 30 Nov 2013
Plaats: Parochiezaal St. Joris
Naam: De Lattenklievers toertocht
Organisator: MBC  St. Joris
Afstand(en): 37 - 42 - 48 km
Inschrijving: Van 08.00 tot 14.00 uur.

Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26 te Knokke-Heist).

23 Nov. Waarschoot

Datum: 23/11/2013
Plaats: Waarschoot
Naam: VTT De Ratjes (of de mysterieuze-rugzak-rit)
Organisator:  De Ratjes
Afstand(en): 45 km
Inschrijving: Van 08.00 tot 14.00 uur.

Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26 te Knokke-Heist).

Kleit

Datum: 16/11/2013
Plaats:  Kleit
Naam: VTT Drongengoed
Organisator:  De Bezembikers
Afstand(en): 25 km / 45 km
Inschrijving: Van 08.00 tot 14.00 uur.

Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26 te Knokke-Heist).

St.Andries / Brugse Bossen

Datum: 9 nov. 2013
Plaats: St. Andries - Veemarkt (St Michiels)
Naam: Brugse Bossen Tocht
Organisator: .
Afstand(en): 40 - 48 - 57 km
Inschrijving: Van 08.00 tot 14.00 uur.

Afspraak om 12.00 uur (vertrek ten laatste om 12.15 uur!) op de parking ter hoogte van café Albatros (Knokkestraat 26 te Knokke-Heist).

Verslag Knesselare (2 nov)

We hadden de keuze vandaag, tussen Middelburg of Knesselare. Maar het bosrijke parcours van Knesselare gaf al snel de doorslag. En we zouden het ons niet beklagen, zo zou achteraf blijken.
De regen van de vorige nacht had ervoor gezorgd dat het parcours er nogal modderig en drassig bij lag, maar gelukkig bleef het vrij goed berijdbaar, vooral dan op de bospaden.
Albert had Lieven kunnen overtuigen om nog eens z'n "slijkvelo" van de haak te halen om samen de 38 km te rijden. Stef, Marc, Pierre, François en Dirk hadden gekozen voor de 48 km.  Aangezien de splitsing pas na 15 km was, kon het hele gezelschap samen vertrekken. Het ging er gezapig aan toe, maar Lieven ondervond toch al snel het gebrek aan kilometers in de benen(wist hij ons te vertellen).
Aan de splitsing scheidden de wegen en het vijftal stak een klein tandje bij. Het parcours leidde ons hoofdzakelijk door het "Drongengoed", wat iedereen wist te appreciëren - want daar waren we tenslotte voor gekomen. De bospaden waren best goed berijdbaar en het bos gaf ons een gevoel van "da's leutig fietsen". Iets voor de bevoorrading (aan het vliegveld van Ursel) werden Albert en Lieven opnieuw bijgehaald, en zo kwam het dat we dan toch met z'n zevenen van de bevoorrading konden genieten. Even dachten we dat we iemand van de groep mankeerden, maar toen een 2XL-er z'n kop onder een bidon water stak, herkenden we soitje opnieuw. (Oef, dus toch niet in de zak van de Sint !) We hadden ondertussen al 32 km op de teller en het 2de deel van de rit zou dus opmerkelijk korter zijn. Goed gerekend ! Nog een 16-tal kilometers dus. En deze schoven in ijltempo onder de wielen. Temeer omdat de laatste 10 km voornamelijk uit asfaltwegen bestond. Maar ook omdat Stef een 3-tal km voor het einde zich niet kon bedwingen en de forcing probeerde te voeren. Niemand wilde zich gewonnen geven en dat zorgde voor een verschroeiende laatste eindrush ! Albert en Lieven hadden net hun fietsen afgespoten en alzo was iedereen min of meer op hetzelfde tijdstip aangekomen. We dronken nog iets in de sporthal en begaven ons naar Willy, waar we verwelkomd werden door een "Piperband" !  

verslag: Dirk

Verslag Torhout (26 okt)

In tegenstelling tot vorige week was de opkomst deze keer eerder mager te noemen. François, Pierre en Dirk waren de enige kandidaten voor deze rit. Het mooie najaarsweertje en het droge parcours zorgden voor een aangename namiddag. Met een eerste lus richting expressweg en terug via Groenveld, twee passages door het Warande park (één maal halverwege en een tweede keer op het einde), de oude spoorwegbedding naar Wijnendale en terug via gekende "festival lokaties"had deze rit weinig geheimen. Met z'n drieën haspelden we de 50 km af zonder noemenswaardige problemen. Maar dat wil niet zeggen dat het daarom minder plezierig was. Het droge parcours zorgde ervoor dat we de fietsen niet moesten afspuiten, waardoor we nog vòòr de baanjanetten in de Voute waren.

Verslag: Dirk

Verslag Oostkamp (19 okt)

Met zessen schoten ze het nieuwe seizoen officieel op gang: Rudy VW, Pierre, Marc, François, Stef en Dirk begaven zich naar de "Valkaert" voor het Beverhoutse avontuur. De startplaats was wat moeilijk te vinden, maar dat kwam doordat Rudy geen "brugsch" verstaat. Al snel kwamen we op het traject langs het kanaal richting Beernem en meteen legde RVW er de pees op. Het was al meteen aanklampen geblazen. In strak tempo passeerden we enkele gekende passages, maar veel tijd om rond te kijken was er niet. Ondergetekende diende vòòr de bevoorrading al enkele keren af te haken en was mede door wat kettingproblemen tot achtervolging gedwongen. De bevoorrading kwam geen moment te vroeg. Na wat spijs en drank trok het zestal verder en het werd meer en meer duidelijk dat de afscheiding niet lang meer op zich zou laten wachten. Het was opnieuw RVW die het tempo optrok en enkel Stef kon nog reageren. Pierre en François lieten begaan en Marc had te veel last van z'n knie om te forceren. Dirk zat ergens tussenin. Maar toen in het bos een amazone haar paard moeilijk onder controle kon houden, resulteerde dit in een opéénhoping van mountainbikers die de gevaarlijke situatie niet durfden voorbij te steken. Een hergroepering dus, maar eentje van korte duur. Op een lang stuk asfalt kon Dirk nog eventjes opnieuw bij Stef en Rudy komen, maar toen de meute opnieuw het bos indook was voor hem het licht defintief uit. Rudy wist ook Stef nog af te schudden en de aankomst-volgorde lag vast. We hadden nog twee douches te goed: één in de kleedkamer en één op weg naar de auto. In een hevige plensbui reden we richting Voute.

Verslag: Dirk