Datum: Zaterdag 14 maart 2009.
Plaats: Knokke-Heist.
Aanwezigen: Albert, Dirk, François, Lieven en Stefaan.
De weergoden hielden zich niet aan hun woord en het beloofde lentezonnetje had zich weggestoken achter een grijs wolkendek. Echt koud was het wel niet; getuige daarvan de eerste korte koersbroek in ons kleine peloton (Lieven). Maar we zouden weldra wel beter weten, want Lieven had deze middag tomatensoep gegeten en ongetwijfeld had Annick er één of ander preparaat in gedaan waardoor hij niet alleen absoluut zijn kuiten wilde showen maar waardoor hij er ook de hele namiddag op z’n eentje vandoor ging. Bizar, bizar! Graag dat recept op de blog aub!
Enfin, er werd gekozen voor een plaatselijke rit en het idee van café “de Overzet” werd geruild voor café “Hof van Vlaanderen” op het Oosthoekplein. Dus ging de rit uiteraard deze richting uit. Het werd een lichtjes ingekorte variant van “onze” gekende rit, waarbij zoals reeds gezegd, Lieven steeds voorop werd “gestuurd” om het pad te verkennen en waarbij Albert het nodig vond om een treinbestuurder aan het schrikken te brengen. Waarschijnlijk had de man nooit verwacht dat Albert zo snel en dartel over de treinsporen zou huppelen. De rit verliep zonder noemenswaardige accidenten en het belangrijkste item van de namiddag was de bevoorrading in “Hof van Vlaanderen”, alwaar de plakkerige energiedrankjes van vorige week vervangen werden door een overheerlijke frisse Rodenbach van ’t vat. Tja, voor 3,30 EUR mag je dat wel verwachten ook. En aangezien we allemaal met een briefje van 10,00 EUR opgezadeld zaten hebben we er dan maar elk 3 gedronken. Daarmee was het probleem van het wisselgeld meteen ook opgelost. Na de bevoorrading ging het via het Koningsbos Heistwaarts. Nog één keer werden de registers opengetrokken in de Knokkestraat alwaar werd vastgesteld dat de tomatensoep uitgewerkt was. Tussen Land en Zee werd er nog wat nagepraat waarna elk naar huis ging om zich op te maken voor de souper.
De afspraak was om 19.30 uur in de Pousse Café en alhoewel we slechts met 10 personen waren, toch werd het een gezellige en leuke boel. Omdat het daar zo gezellig was met z’n tienen aan de ronde toog had iedereen de neiging om aan de toog te blijven plakken i.p.v. aan tafel te gaan zitten. Het gevolg was dan ook dat het aperitief uitliep en dat we pas tegen 21.30 uur aanstalten maakten om te gaan eten. Er werd heel wat afgelachen aan tafel en voor we het goed en wel beseften was de Irish Coffee geserveerd (en uitgedronken).
Na nog een laatste glas werd er afgerekend en werd het anker uitgegooid in een plaatselijke Elvis fanclub. Alhoewel er geen tomatensoep op het menu had gestaan, hadden sommigen toch nog voldoende jus in de benen om Elvisgewijs te shaken en te swingen. Ik denk dat de uitbater dan zijn mist-machine over de dansvloer heeft losgelaten, want vanaf dan was alles mistig en wazig. Eén helder moment nog, toen we aanstalten maakten (het was intussen al goed 04.30 uur) om op te stappen en een onverzadigbare "Little sister" de andere "Hound dogs" probeerde te overtuigen om nog naar 't Keldertje te gaan. "It's now or never" moet ze gedacht hebben, maar tevergeefs echter... iedereen verkoos om zich naar zijn eigen "Ghetto" te begeven. Het was welletjes geweest! "Return to Sender !"
Dirk (verslag).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten