Had het niet aan Braem gelegen, het was waarschijnlijk een kleurloze namiddag geweest. Niet dat het weer ons in de steek liet, niet dat het parcours saai was, niet dat de opkomst mager was, maar gewoon...met Braem erbij is er altijd animo !
Vlug, vlug nog een lekke band vermaken op de parking alvorens te vertrekken, want deze morgen had hij al in een rapte zijn band vervangen, maar blijkbaar niet goed genoeg. Dus waren François, Piet, Pierre, Dirk en Rudy getuige van een hectisch gedoe. Toen na allerlei "calamiteiten" uiteindelijk de band er op lag en opgeblazen was met een klein pompje, bleek er in de auto een grote voetpomp te liggen! Maar enfin, toen Lieven en Albert opdaagden konden we toch vertrekken. Maar ware het niet dat Piet opmerkte "hé, er staat daar nog een sportzak op de parking!", of Braem was (weeral) weg zonder z'n gerief. In Varsenare aangekomen bleek de band van Braem opnieuw lek. Dus duurde het opnieuw eventjes voor we konden vertrekken. Maar geen getreur, de rit maakte veel goed. Het weer was aangenaam en het parcours was relatief goed. De tocht stuurde ons door meerdere boswegels en we herkenden regelmatig stukken van het parcours van de rit van Jabbeke. De eerste bevoorrading kregen we al vlug voorgeschoteld en ook daarna bleef de bende min of meer samen, zij het dat Lieven en Albert slechts na een wegvergissing van de "koplopers" (Braem reed op kop) opnieuw aansluiting vonden. Ondertussen was Pierre al eens gestruikeld over "une pierre" maar het was gelukkig meer spektakel dan schade. Maar lang zou de rust niet meer duren: Braem begon de forcing te voeren en enkel Piet en Rudy volgden. Met de 2de stop in het vooruitzicht hoopte Dirk de kloof te kunnen beperken, maar de bevoorrading bleef maar weg. Bijgevolg zwalpte hij ergens tussenin en bij de 2de bevoorrading besloot hij opnieuw bij Pierre en François te blijven. Temeer omdat Braem had aangekondigd om er "een rustige laatste kilometers" van te maken. De rest kan je al raden... In de achterhoede kreeg Albert nog te maken met een nukkig zadel, wat hem naar de dichtstbijgelegen velomaker voerde alwaar deze vaststelde dat er bij Albert een vijs los zat ! Ondertussen waren de anderen al gedoucht en omdat het "Oud gemeentehuis" tjokvol zat werd er besloten om meteen richting "Land en Zee" te rijden. In het passeren wierpen François en Pierre nog een blik op de kerktoren van Varsenare, om deze zeker nooit meer te vergeten !
verslag: Dirk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten