Een VTT-toertocht aan de kust is toch nog altijd nét iets anders dan de alom gekende en soms verzopen (en dus verwenste) poldertoertochten. Dat, en de aangename najaarszon, motiveerden zes Zilly's om naar Bredene te trekken voor deze winter-kusttoertocht. Het was even zoeken naar de nieuwe startplaats en toen een lid van de debiele wandelclub (zorgvuldig uitgekozen door Pierre) een heel verwarde uitleg gaf wisten we tenminste langs waar we zeker NIET moesten rijden. Gelukkig brachten duidelijke pijlen ons naar de startplaats. Marc stond ons al op te wachten en even later verschenen ook François en Stef ten tonele. Een blik op het bord met het parcours leerde ons dat ook deze nieuwe was (niet het bord, maar wel het parcours natuurlijk !): niet meer door het drukke Oostende en vooral...niet meer langs de modderige voetbalterreinen van de Schorre. Dat was een hele opluchting, want met de vele regen van de laatste dagen zou dit ongetwijfeld een vettige, ondoenbare opdracht zijn. Niet dus !
In de plaats daarvan kregen we een zeer tof parcours dat zich volledig situeerde tussen Bredene en Wenduine en dat bestond uit duinpaadjes, boswegels en zelfs twee stroken strand. Alhoewel de meesten (lees: iedereen behalve Rudy) de dijk verkozen boven het strand.
De rit begon met een rondje Spuikom, gevolgd door een kort technisch duinenparcours. Het was daar dat Dirk al een eerste keer omviel in het mulle zand en alzo een hele rij achter hem dwong tot voet-aan-de-grond, inclusief een fitte, frisse dame die hij nog vlug had voorbij gestoken om niet opgehouden te worden op de smalle zandweggetjes. Moeilijk uit de klikpedalen geraken was een euvel dat hem heel de namiddag parten zou spelen en waardoor hij met regelmaat van tijd kennis maakte met het mulle (maar gelukkig niet brandend) zand. Alsof dat nog niet genoeg was had hij ook nog heel de namiddag last van een "zakkend zadel" waardoor hij heel de rit vanuit kikvorsperspectief aan zich zag voorbij gaan. Na het technisch stukje duinen kwamen we via de visserskaai aan het strand van Oostende. Louis Neefs was nergens te bespeuren, evenmin als de drie voorop-rijdende Zwilly's. Stef, Marc en Rudy hadden een afslag gemist, maar net voor de strandstrook was het Zwilly-peloton weer herenigd.
Zoals reeds gezegd was het enkel Rudy die voor de vloedlijn koos, terwijl de anderen met de wind in de rug genoten van een leuke dijkwandeling. De, van vorige edities gekende duinpassage tussen Bredene en De Haan, bracht ons naar de eerste bevoorrading. Maar niet voordat de fitte, frisse dame ons opnieuw voorbij gestoken had. Na de bevoorrading reden we via het bosje van De Haan naar Wenduine, waar we na een rondje sight-seeing en een toertje wenduins voetbalplein opnieuw de duinen indoken. En plotseling was ze daar opnieuw; de fitte, frisse dame ! Op de dijk van De Haan keek iedereen (toevallig ?) de andere kant op toen een pijltje ons het strand wilde opsturen. Eventjes waren we dus (weeral) het parcours kwijt, maar net buiten De Haan kregen we opnieuw de vertrouwde bordjes in het vizier. We kwamen aan de 2de bevoorrading waar de fitte, frisse dame zich afvroeg hoe het kwam dat ze ons al zo vele keren was tegengekomen. We maakten haar wijs dat we alle technische stukjes twee keer deden, maar gaven haar toch de goede raad om ons niet te veel te volgen, wilde ze nog voor het donker aankomen. Het laatste deel van de rit leidde ons nog door en over het parcours van de gekende camping en via nog enkele modderige stroken bereikten we opnieuw de startplaats. Net op tijd want de eerste regendruppels vielen uit de lucht. We mochten gaan douchen in de kleedkamers van het voetbalplein, wat toch veel geriefelijker was dan de vroegere douches van de camping.
Na een deugdoende douche hadden we afgesproken in de kantine, waar François maar niet opdaagde !
We waren net van plan om "Child Focus" op te bellen toen hij in de deuropening verscheen. Blijkbaar had hij zich van kantine vergist (of misschien zat de fitte, frisse dame daar ook ?) !
verslag: Dirk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten