Stef, Swa, Dirk dd, Albert, Fabien en de Rudies – voorwaar een select gezelschap met diverse krachtsverhoudingen – lieten zich niet pramen om (nog een keer?) het parcours van Torhout onder de wielen te laten glijden. Het was inderdaad een lekker weertje, de paadjes waren droog en snel en aldus geschiedde; na 200 meter wisten we hoe laat (13.12 uur) het was: Rudy VW, in verleiding gebracht door Rudy DW, zette zich aan kop en het spel kon beginnen! Inderdaad, Braem moest vroeg thuis zijn dus niet getalmd! Gelukkig reed hij weeral eens verkeerd zodat we toch samen aan de eerste bevoorrading kwamen, waar menig zweetdruppel uit enkele rode kopjes werd geschud.
Op naar de Warande waar enkele zalige afdalingen en uiteraard hellinkjes een definitieverschifting doorvoerden. De Rudies verdwenen, als was het maar omdat de mannen van ‘Ter Beke’ hen voorbijsnelden en dit werkte als een rode lap op een stier! De anderen kwamen weer samen op de spoorwegbaan waar een eindje na het station van Wijnendaele, op een plaats waar je niets gebeuren kan, een accident de benen afsneed. Aan een rotvaart raakte Dirk even het achterwiel van Stef en vloog spectaculair tegen tegen de vlakte, gelukkig aan de graskant. Desondanks een pijnlijke grimas en eventjes groggy: zwaar op de heup terechtkomen, doet geen deugd. Gelukkig had Dirk zijn helm op! Nog eens een bewijs dat deze onmisbaar is. Ook Rudy VW reed op dezelfde plaats tegen een betonnen afsluiting, die hem een pijnlijke bil, geschaafde knokkels en een serieuze achterstand op Braem opleverde. Wat nadien rechtgezet werd…
De eerstvolgende kilometers waren stukken trager, dit tot aan de tweede bevoorrading aan het kasteel van W. Daarna reden Stef en Fabien, die het allebei niet konden wegsteken dat ze super zaten, zonder problemen van de anderen weg, waar Swa en Albert, door de leeftijd al wat trager, en Dirk, geplaagd door afzakkend zadel, samen bleven en iets na de anderen binnenreden.
De worsten waren op dus konden we onze ketting niet smeren maar de bookes met gekapt waren lekker. Tot onze verbazing liep daar ook een ex-beenhouwer rond met een nieuwe fiets van zes jaar oud. Alle begin is moeilijk, nietwaar.
De Vouwte blijft een charmante plek en met ons zessen dronken we nog een goeie pint. Na een deskundige uitleg door Swiebel hoe je ratten moet pakken, vonden we onze echtgenote terug. Of hoe een mooie dag…..(zelf invullen)
Albert (verslag).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten