Een zonnige, koude winterdag. Prima fietsweer! Op de parking slechts een paar sportievelingen. Deze keer waren dit Rudy VW, Stefaan en ikzelf. Dirk gekwetst, Albert op reis, Geert en Lieven met hun zaak, en van Fabien en Marc niets gehoord. Rik ging wat later naar Veldegem en Rudy DW wist blijkbaar niet van onze afspraak om 12.10 uur en fietste met een collega van 't werk ook in Veldegem. We kwamen hem na de rit trouwens nog tegen (met z'n mooie muts !?!). Enfin, dit trio zette dan maar aan richting Veldegem. Na een vlotte inschrijving konden we starten aan deze gekende rit, voor zo'n 50 km mountainbikeplezier. Door het droge weer lag het parcours er niet al te modderig bij. Wel had het koude weer de ondergrond op sommige plaatsen hard gemaakt, waardoor sommige sporen verraderlijk waren. Soms volgde je voorwiel een spoor, om even later te merken dat een kleine stuurfout ervoor zorgde dat je wiel schoof langs de harde zijkant van dat spoor. De eerste bevoorrading was niet veel soeps. Vooral geen soep en taaie zoetekoek. Net ervoor was het voor mij bijna prijs. We reden op een asfeltweg door het bos samen met een paar Raketmannen van Wervik, ik zag dat er een modderstrook aankwam en wilde mijn 'lockout' loszetten met mijn rechterhand. Helaas schoof mijn andere hand van mijn stuur - net op dat moment. Ik schoot naar links en rechts en terug naar links, leunde ondertussen tegen een andere biker. Om uiteindelijk een boom tegemoet te gaan. Ik kon die nog juist vastnemen met beide handen en... ik stond stil. Oef, niet gevallen - wel geschrokken! De adrenaline pompte door mijn ganse lichaam en alzo waren we vlug terug op weg. Ons avontuur vervolgde langs het pronkstuk van deze toertocht, het superprestigeparcours van Ruddervoorde, alwaar we voor de (helaas) laaste keer mochten rijden. Het parcours lag er glad bij, maar was niet moeilijk. Vroeger leek dit veel moeilijker. Lag dat nu aan het parcours dat er makkelijk bij lag of aan onze progressie in het mountainbiken, dat laat ik in het midden. Wederom de gekende bevoorrading in het midden van de superprestige. Na de bevoorrading werden we getrakteerd op mooie technische single-tracks. Alsook enkele nieuwe, waar er dit jaar de keuze werd gegeven tussen NT (niet technisch) en ZT (zeer technisch). Uiteraard kozen wij voor ZT, wat op enkele plaatsen boven ons kunnen was. In een van die single tracks ging Rudy VW tegen de vlakte; Stefaan reed erachter en zag het gebeuren. Balans: stuur tegen binnenkant van het dijbeen, waardoor een 'gabbe' voor een wonde zorgde. Tja, hij had waarschijnlijk gekozen voor de route TT (té technisch ;-) Hij maande ons aan om er de laatste kilometers voor te gaan, hij kwam wel achter. Zo gezegd, zo gedaan. Maar niet getreurd, Rudy kon algauw terug aansluiten. Na een leuke rit met een prachtige weertje dronken we elk nog een lekkere warme choco om dan vlug onze fiets af te spuiten en te douchen. En dan... vlug naar de Vouwte voor een apéro.
Kris (verslag).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten