"Wachtebeke", had François geblogd, "er is ook een rit ter gelegenheid van de warmste week van StuBru vertrekkend van het VVW-Heist" (= Anemos voor de insiders). Het lag dus voor de hand om deze rit te verkiezen i.p.v. naar Wachtebeke te trekken. Of het een juiste keuze was weten we niet, aangezien we geen ervaring hebben met Wachtebeke. Wat we wel weten is dat het op z'n VVW's ge-organiseerd was! Wij (Stef, François, Marc en Dirk) kozen voor de 50 km, maar wie voor de 30 km koos diende eerst met z'n auto naar Retrachement te rijden om daar dan de 30km-rit te starten. De bewegwijzering bestond uit gele wolkjes, en als je er geen vond dan diende je de rode bloso-pijltjes te volgen en als die er ook niet waren dan moest je aan een afslag of splitsing gokken. Enfin,...in zulke situatie schakelden we onze hersens in VVW-modus en zie...we hebben de rit afgehaspeld zonder verkeerd te rijden !
Bij de start werd er ons gezegd dat we gewoon tot aan het einde van de dijk moesten rijden en aan "het Keun" zouden we dan de eerste pijltjes zien. En zo geschiedde en leidde de tocht ons via de (nieuwe) Zwinrand tot in Retrachement waar we na lang zoeken een geel wolkje vonden die ons een veldwegel instuurde. Er zouden er nog tientallen volgen tot we na 30 km de bevoorrading in Nieuwvliet bereikten. Er dient gezegd dat we ondertussen nog niet één andere deelnemer hadden tegengekomen. In schril contrast met de rest van de organisatie was de bevoorrading er eentje om letterlijk en figuurlijk vingers en duimen af te likken. Een overdosis aan appelen, peren, bananen, allerlei koekjes, wafels en cake's, diverse soorten sportdrank en bovenal overheerlijke broodpudding geschonken door Jan, de bakker uit de Polderstraat. Het was een gigantische tafel voedsel waarmee men de honger in heel Afrika uit de wereld kon helpen. Alvorens we vertrokken werd de organisatie (VVW dus)opgebeld door Stubru om wat meer uitleg te geven over het doel van hun actie. En zo waren de Zwilly's met een luide "Juuuuuiiich" op de achtergrond live te horen op Studio Brussel !
Na de bevoorrading leidde de rit ons al vlug in het "Erasmusbos", een stukje bos tussen Nieuwvliet en Cadzand waar , behalve François (?), nog geen enkele Zwilly van had gehoord, laat staan had door gefietst. Blijkbaar heeft François destijds het bos onvoldoende verkend, want net bij het uitrijden ervan had hij twee (!) platte banden. Zowel het voorwiel als het achterwiel kampten met een leegloper. Eerst werden beide banden gewoon bijgepompt, maar nauwelijks een 2-tal kilometer verder zat er niets anders op dan de voorband te vervangen. Het was een helse klus om de buitenband van de velg te krijgen. Zelfs een ervaren gouden soupappe had extra handen nodig om het koppige rubberen ding er af te krijgen. Er dient ook gezegd dat de moeizucht van de plaatselijke boerin niet bevorderlijk was voor de reparatie - maar het was wel een vriendelijk mens. De achterband, die trager loste, werd nog wat extra bijgepompt en zou het wel uithouden tot aan de aankomst.
Via de Oosthoek en de zwinbosjes kwamen we opnieuw op de dijk terecht waar het nu in één lange gestrekte en opgedreven vaart richting VVW ging. We kregen eerst nog een soepje of theetje aangeboden maar begaven ons daarna toch aan de alcohol.
Al bij al vond ik het persoonlijk toch een beetje een gemiste kans om er een gevarieerde rit van te maken en met wat meer reclame hadden ze ongetwijfeld meer dan deze schamele 52 deelnemers gehad.
verslag: Dirk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten