Er was afgesproken om wat vroeger te vertrekken en om 11h00 kwam Pierre Dirk oppikken. Albert zou Stef ophalen en we zouden elkaar treffen aan de inschrijvingen.
We vonden een parkeerplaatsje niet zo heel ver van de parochiezaal, wat met de grote opkomst in Hertsberge niet zo evident is. We gingen ons inschrijven en terwijl we toch moesten wachten op Albert en Stef dronken we nog een koffie in de propvolle zaal. Na een half uur en meerdere onbeantwoorde SMS-jes, daagden Stef en Albert uiteindelijk op. Albert sloeg meaculpa en legde uit dat hij met Knesselare in z'n gedachten zat en zo via Maldegem de baan naar Aalter had genomen, het advies van z'n (niets begrijpende) co-piloot negerend.
Uiteindelijk zaten we toch nog om 12h30 op de fiets en na een wat verwarde start werden we door oude bekende, Danny De Raeve, de juiste richting uitgestuurd (een tijdje later zou hij met enkele blankenbergse kompanen ons voorbij zoeven). Na nog geen kilometer doken we al de bossen in om er, met uitzondering van enkele verbindingsstroken, pas na 45 km weer uit te komen.
Het blijft gezegd dat dit één van de mooiste, zoniet dé mooiste rit van het winterseizoen is.
Het droge en bijgevolg vlot berijdbaar parcours maakten het nòg aangenamer. De rit verliep dus zeer vlot en er waren dan ook, tot spijt van de auteur van dit verslagje, geen kamaliteiten te vermelden.
Het was nog maar goed 15h15 toen we over de aankomst bolden. We pasten voor de emmer water en het washandje en daar we toch vroeg thuis moesten zijn (wegens 's avonds nog andere verplichtingen) besloten we direct naar huis te rijden en thuis te douchen.
Aldus had deze rit toch nog een primeur: voor zover ik weet is dit de eerste keer in de Zwilly geschiedenis dat een rit geen vervolg krijgt onder de vorm van een café bezoek.
Niet voor herhaling vatbaar !
verslag: Dirk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten